Ο εκτροχιασμός της πράσινης ανάπτυξης.
Τα συστήματα αποθήκευσης έχουν πολλαπλό ρόλο.
Οι συσσωρευτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο αποθήκευσης της μεσημεριανής αιχμής και την προσφορά της σε πολύ χαμηλές τιμές το βράδυ προς όφελος των καταναλωτών και φυσικά σε βάρος αυτών που διαμορφώνουν την τιμή της μεγαβατώρας στα 240 ευρώ τη MWh.
Επιπλέον Οι συσσωρευτές μπορούν να απορροφήσουν την υπερβάλλουσα παραγωγή σε περιόδους χαμηλής ζήτησης και θα δώσουν μια πάρα πολύ σημαντική βοήθεια σταθεροποίησης στο δίκτυο.
Κυρίως όμως οι συσσωρευτές (μπαταρίες) στο δίκτυο παίζουν έναν εξαιρετικά κρίσιμο ρόλο στην ευστάθεια του δικτύου, αφού μπορούν να επεμβαίνουν σε 100–500 msec (χιλιοστά του δευτερολέπτου).
Σε ένα blackout, τα χιλιοστά των δευτερολέπτων καθορίζουν την επιβίωση του δικτύου. Και οι μπαταρίες μπορούν, αρκεί να υπάρχουν.
Φωνάζουμε για χρόνια για τη μη χορήγηση όρων σύνδεσης σε συστήματα αποθήκευσης.
Οι διοικήσεις του ΥΠΕΝ τα τελευταία χρόνια κάνανε ό,τι μπορούσαν για να καθυστερήσουν την είσοδο των μπαταριών. Το επιχείρημα ότι ήταν οικονομικά ασύμφορες είναι εντελώς έωλο. Κανένας γραφειοκράτης υπουργείου, όσο ψηλά και αν είναι, δεν μπορεί να αποφανθεί αν μία επένδυση συμφέρει σε έναν ιδιώτη. Αυτό το ξέρει μόνο ο ίδιος ο ιδιώτης. Αυτό το αποφασίζει η αγορά. Τουλάχιστον σε φιλελεύθερες καπιταλιστικές οικονομίες. Το αντίθετο γίνεται στις κουμουνιστικές χώρες, όπου το κεντρικό όργανο του κόμματος αποφασίζει αν το σύστημα χρειάζεται μπαταρίες και πότε.
Αν λοιπόν στην Ελλάδα είχαμε φιλελεύθερο σύστημα, αφού ήταν γνωστό (λόγω της ανάπτυξης των ΑΠΕ) ότι το σύστημα χρειάζεται μπαταρίες, έπρεπε εδώ και χρόνια να προσκληθούν οι ενδιαφερόμενοι, και μόνο αν διαπιστώσει η κυβέρνηση ότι δεν έχει την απαραίτητη συμμετοχή, τότε να προχωρήσει σε επιδότηση – και όχι αντίστροφα. Αν δεν κάνεις πρόσκληση, δε θα μπορείς ποτέ να ξέρεις. Τότε που είχαμε το χρόνο. Τώρα ο χρόνος τελείωσε.
Ο προηγούμενος Υπουργός ΥΠΕΝ αρνήθηκε κάθε πρόταση επιδότησης σε μπαταρίες behind the meter γιατί είναι φιλελεύθερος και είναι εναντίον των επιδοτήσεων. Δεν ήταν αυτός που σαν Υπουργός Οικονομικών δεν είχε αφήσει ζαχαροπλαστείο για ζαχαροπλαστείο χωρίς επιδότηση;
Δεν είναι η κυβέρνηση που τον διόρισε, που δεν έχει αφήσει επιδότηση για επιδότηση σε ό,τι κινείται; Και ξαφνικά ανακάλυψε τη φιλελεύθερη ιδεολογία του. ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ .
ΑΝ ΔΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΤΗΛΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΕΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ .
Η παρούσα κυβέρνηση άργησε χρόνια να βγάλει το νομοθετικό πλαίσιο για τις μπαταρίες.
Δεν φρόντισε για το behind the meter να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες εξισορρόπησης και να είναι ανταγωνιστικό. (Το behind the meter μπορεί πολύ άμεσα να παρέχει μεγάλη ισχύ αποθήκευσης στο σύστημα γιατί δεν απαιτείται καμία εργασία δικτύων ή υποσταθμών.)
Άργησε να βγάλει προκήρυξη για standalone συστήματα.
Όταν έβγαλε προκήρυξη για standalone συστήματα, έβαλε τέτοιο φοβερό ύψος εγγυητικών που ξεπερνούν το ύψος του κόστους εγκατάστασης των μπαταριών!
Ευρισκόμενος στη μεγαλύτερη έκθεση του κόσμου τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, στο Μόναχο, στην INTERSOLAR EUROPE 2025, μπορώ να σας βεβαιώσω ότι το ποσό της εγγυητικής των 200.000 ευρώ που απαιτείται για κατάθεση συσσωρευτών στον δίκτυο του ΑΔΜΗΕ, ανά μεγαβάτ, είναι μεγαλύτερο από το κόστος που απαιτείται για την αγορά του συσσωρευτή!
Στην αγορά, η εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης μιας σύμβασης είθισται να ανέρχεται στο 10% της παραγγελίας. Η κυβέρνηση έχει θέσει όριο πάνω από το 100%. Ο λόγος είναι προφανής κατά τη γνώμη μου: να μη μπορεί να εξασφαλιστεί εγγυητική επιστολή και να είναι απόλυτα περιορισμένος ο αριθμός αυτών που μπορούν να καταθέσουν αιτήσεις για μπαταρία.
Σημειώστε και το άλλο. Η πλατφόρμα του behind the meter ξεκίνησε τις προηγούμενες εβδομάδες, αλλά ακόμα και σήμερα (5-5-2025) δεν επιτρέπουν στις ενεργειακές κοινότητες να καταθέσουν μπαταρίες στο ΔΕΔΔΗΕ.
Να δούμε πότε θα το επιτρέψουν!!
Σε αυτούς που επικαλούνται τον κανιβαλισμό, τους ενημερώνω ότι ο ευρωπαϊκός κανονισμός 944, που θεωρούν ότι επιτάσσει τη χορήγηση όρων σύνδεσης σε φωτοβολταϊκά και αιολικά σε όσους το ζητάνε, αφορά και τους συσσωρευτές.
Άξιον απορίας λοιπόν είναι γιατί το ΥΠΕΝ χορηγεί όρους σύνδεσης σε ΑΠΕ που πλέον δε χρειαζόμαστε – τουλάχιστον άμεσα – και βάζει περιορισμούς στους συσσωρευτές που χρειαζόμαστε διακαώς!!!
Οι ευθύνες ενός blackout βαρύνουν αποκλειστικά την παρούσα κυβέρνηση. Η οποία, ενώ έβλεπε κατά τη διάρκεια της θητείας της από το 2019 έως σήμερα ότι είχαμε συνεχή αλματώδη αύξηση της εισόδου νέων ΑΠΕ στο σύστημα της χώρας, δεν έκανε ό,τι έπρεπε για να αυξήσει την είσοδο των μπαταριών, δεν έκανε ό,τι έπρεπε για να ενισχύσει το δίκτυο, να το προσαρμόσει να δεχτεί τις ΑΠΕ που συνδέονταν .
Τώρα δεν είναι ότι θα έχουμε περικοπές, δεν είναι ότι θα πετάμε πράσινη ενέργεια χωρίς να μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε ενώ τη χρειαζόμαστε. Είναι ότι ολόκληρο το ενεργειακό σύστημα της χώρας έχει αυξημένες πιθανότητες κατάρρευσης.
Από τα πλέον επίσημα χείλη της χώρας ειπώθηκε ότι η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη οφείλεται στις παθογένειες του σύγχρονου ελληνικού κράτους, και δε θα διαφωνήσω. Ο εκτροχιασμός όμως της πράσινης ανάπτυξης συντελέστηκε με αποκλειστική ευθύνη της παράταξης που κυβερνάει τη χώρα τα τελευταία έξι χρόνια.
Ο Πέτρος Τσικούρας είναι Οικονομολόγος .
Είναι Οργανωτικός Γραμματέας της ΠΟΣΠΗΕΦ .
ΤΟ άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις του γράφοντος .
