OTAN ΑΥΤΟΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΕΜΕΙΣ ΓΥΡΝΟΥΣΑΜΕ

Υποτίθεται ότι η χώρα υφίσταται τη βάσανο των μνημονίων και υποβάλλεται σε μια σειρά σκληρών δοκιμασιών και αβάστακτων πολλές φορές μέτρων, όχι μόνο για να τακτοποιήσουμε τα δημοσιονομικά και το χρέος μας, αλλά και για να γυρίσουμε σελίδα στο μέχρι σήμερα αναπτυξιακό μοντέλο. Να αφήσουμε πίσω τη στρεβλή, μη βιώσιμη ανάπτυξη και να δούμε το μέλλον με μια άλλη προοπτική.

Στον ενεργειακό τομέα, η στροφή αυτή έχει μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε καταστολή της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και σε αναγόρευση της εξεύρεσης και εκμετάλλευσης ορυκτών καυσίμων σε νούμερο ένα προτεραιότητα της κυβέρνησης. Αν και παραμένει ακόμη αβέβαιη η ύπαρξη εμπορικά εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρμόδιος υπουργός ΠΕΚΑ, πλειοδοτούν σε δηλώσεις για την αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της χώρας λόγω της πιθανής ανακάλυψης κοιτασμάτων μαύρου χρυσού (και η Ρουμανία βρήκε πετρέλαιο λίγες δεκαετίες πριν, αλλά δεν είναι ακριβώς η χώρα πρότυπο που θα θέλαμε να αντιγράψουμε), αλλά και της αναπτυξιακής ώθησης που αυτά τα –θεωρητικά- κοιτάσματα θα δώσουν στην ταλαιπωρημένη και ασθμαίνουσα χώρα.

Υπόσχονται λοιπόν ένα μέλλον με περισσότερο πετρέλαιο. Κάτι δεν πάει καλά. Η εικόνα αυτή δεν παραπέμπει ακριβώς σε ένα πιο βιώσιμο μέλλον, αλλά σε κλασικές ελληνικές ταινίες με τον Κωνσταντάρα στο ρόλο του “φαντασμένου” που νομίζει ότι ανακαλύπτει πετρέλαιο στο χωράφι του.

Την ώρα που η Ελλάδα έχει ονειρώξεις με το πετρέλαιο, σημαντικά πράγματα συμβαίνουν στον υπόλοιπο πλανήτη. Σταχυολογώ κάποιες ειδήσεις που πέρασαν στα ψιλά, αλλά δείχνουν ποιο ακριβώς θα είναι το μέλλον, και γιατί η Ελλάδα έχει βάλει την όπισθεν και, εν μέσω 21ου αιώνα, πορεύεται στη δεκαετία του 1960.

“Η οικογένεια των Ροκφέλερ, που σε μεγάλο βαθμό δημιούργησε την τεράστια περιουσία της μέσω του πετρελαίου, ανακοίνωσε ότι θα απομακρυνθεί στο εξής από τις επενδύσεις στον συγκεκριμένο κλάδο. Από κοινού με άλλους επιχειρηματίες, η οικογένεια συμμετέχει στη συμμαχία Global Divest-Invest, η οποία στηρίζει την αποεπένδυση 50 δισ. δολαρίων διεθνώς από τον κλάδο των ορυκτών καυσίμων”. Ήδη πάνω από 800 επιχειρήσεις έχουν ενταχθεί στη συμμαχία αυτή. Ο Stephen Heintz, πρόεδρος του Rockefeller Brothers Fund, δήλωσε χαρακτηριστικά: “Είμαστε βέβαιοι ότι αν ο Rockefeller ζούσε σήμερα, θα κοίταγε προς το μέλλον και θα επένδυε στις ΑΠΕ”.

Η πρωτοβουλία αυτή είναι ένα κομμάτι μόνο ενός ευρύτερου ρεύματος που αναπτύσσεται στην επιχειρηματική κοινότητα. Στα τέλη Αυγούστου 2014, το Bloomberg New Energy Finance δημοσίευσε τη Λευκή Βίβλο για την αποεπένδυση από τα ορυκτά καύσιμα. Καλεί όσους έχουν επενδυμένα συμφέροντα σε εταιρίες ορυκτών καυσίμων (η κεφαλαιοποίηση των οποίων αγγίζει τα 5 τρισ. δολάρια) να αποεπενδύσουν το συντομότερο δυνατόν και να στραφούν σε άλλες αγορές, όπως, για παράδειγμα, στις ΑΠΕ. Η έκκληση αυτή δεν εκπορεύεται από ηθικά ή περιβαλλοντικά κίνητρα. Πηγάζει από καθαρά οικονομικά δεδομένα, καθώς -σε αντίθεση με τους Έλληνες πολιτικούς- οι οικονομικοί αναλυτές δεν βλέπουν ένα λαμπρό μέλλον στο πετρέλαιο και τα άλλα ορυκτά καύσιμα.

Οι επενδύσεις σε ΑΠΕ δεν είναι μια απλή επιχειρηματική επιλογή που καλούμαστε να υποστηρίξουμε ή όχι έναντι άλλων τεχνολογιών. Είναι μια επιλογή αναγκαία για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την αποτροπή των επικίνδυνων κλιματικών αλλαγών. Η αποτροπή αυτή δεν μπορεί να περιμένει μέχρις ότου εξαντληθούν τα αποθέματα ορυκτών καυσίμων. Δυστυχώς, δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναβάλουμε τη δράση για την προστασία του κλίματος. Αν δεν πετύχουμε σημαντικές αλλαγές στο ενεργειακό μείγμα ως το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας, η πλειονότητα της επιστημονικής κοινότητας συμφωνεί πως θα περάσουμε σε μη αντιστρεπτές καταστάσεις για τον πλανήτη. Η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας πρέπει να συγκρατηθεί κάτω από τους 2°C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, ώστε να αποφευχθούν οι χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρξει ένα πλαφόν στην ποσότητα άνθρακα που μπορεί να απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα, ώστε οι παγκόσμιες εκπομπές να κορυφωθούν την περίοδο 2014-2020 για να αρχίσουν να μειώνονται αισθητά στη συνέχεια.

Λυπάμαι αν οι επισημάνσεις αυτές χαλάνε τα όνειρα κάποιων που προβάρουν κελεμπίες και αναζητούν τα ουρί του Παραδείσου στο υπέδαφος της χώρας και στο βυθό των θαλασσών της. Μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να δούμε το μέλλον πιο αισιόδοξα, και ο δρόμος αυτός περνά από την καθαρή ενέργεια και όχι από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα.
—————————–
Ο Στέλιος Ψωμάς είναι σύμβουλος σε θέματα Ενέργειας και Περιβάλλοντος    ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  ΑΠΟ  ΤΟ   ENERGYPRESS